BENSİZ BİZ
Kendimizi tanıyıp, okuma yazmayı öğrendiğimiz günden bu yana, pek çok konuşmacıyı dinlemiş, az çok kitap okumuşluğumuz olmuştur muhakkak. Kimi “ben” demiştir, kimi “biz”. Her iki kavramı birbirinden ayrıştırarak şiddetle savunanlar olduğuna şahitlik de etmişizdir.
Dilbilgisi bilgilerimizi yokladığımızda da; “ben” tekil, “biz” çoğul zamir olarak kullanılır. Biz, tekil ve çoğulu ailemize katıldığımız günden öğrenmeye başlamışızdır aslında. İnceleyip kafa yorduğumuz zaman iç içe ve birbirine bağımlı kelimeler olduğunu kolayca anlayabiliriz. “Ben”siz “Biz”in olamayacağı da apaçık ortadadır zaten. Bu anlamda ailemizi otomobile benzettiğim olmuştur hep. Ailemiz içindeki her bireyi, bu otomobilin bir “ben” parçası olarak düşünmüşümdür. Bu parçalardan (“ben”lerden ) biri görevini aksattığı zaman ailemizde sorunlar olmuştur. Bu anlamda mahallemiz, köyümüz, ilçemiz, ilimiz, ülkemiz, hatta hatta dünyamız bir otomobil gibi görüldüğünde zincirleme çemberlerin birbirine
